Wiernym Środowiska Tradycji Katolickiej Diecezji Sosnowieckiej w odpowiedzi na troski i pytania

W niedzielę dnia 7.10 2018 wierni jak w każdą niedzielę przygotowali prowizoryczny ołtarz zebrali się na poprzedzającym każdą Mszę Św. różańcu lecz nie doczekali się celebransa, który powinien odprawić Mszę Św.

Ustalenie „harmonogramu” i wyznaczenie celebransów na kolejne niedziele każdego miesiąca jest jedyną czynnością w ramach erygowanego przez JE ks. Biskupa Duszpasterstwa Tradycji jaką zajmował się mianowany na tę funkcję Duszpasterz ks. Tomasz Smalcerz.

Wierni od 9 lat bezskuteczne proszą o Mszę Św. w tradycyjnej formie rytu rzymskiego odprawianą w godnych warunkach przez księdza, który jest odpowiednio przygotowanego i ma do tego warunki, zapewnione przez Biskupa miejsca.

Ostatnia nasza synowska prośba z 24.12.2017 r. spowodowała najpierw odmowę jej spełnienia przez JE ks. Biskupa, a po kolejnej uzasadnionej faktycznie i prawnie prośbie o zmianę stanowiska osoba składająca prośbę doczekała się kuriozalnej (także odmownej) odpowiedzi ze strony ks. Kanclerza Kurii Sosnowieckiej mieszającej porządki odpowiedzi oficjalnej dla Środowiska i prywatnego listu do tejże osoby.

Aby nie dopuścić do manipulacji czy przekłamań Wierni mają do wglądu pełną korespondencję dotyczącą naszych synowskich próśb poniżej na stronie.

Efektem naszych próśb oprócz odmowy ich spełnienia było zawieszenie sprawowania Mszy Św. na okres wakacji. Przed pierwszą po przerwie Mszą Św. ks. Duszpasterz wystąpił z przemówieniem w którym określił nasze synowskie prośby jako „głupie”, postawił tezę, iż istnieje jakiś konflikt a następnie w oparciu o tę tezę stwierdził, iż w warunkach konfliktu nie widzi możliwości funkcjonowania duszpasterstwa.

Do Środowiska nie dotarł żadna decyzja czy dekret Biskupa miejsca zwalniający Duszpasterza Środowiska z jego obowiązków czy też likwidujący to duszpasterstwo. Sam Duszpasterz także nie raczył udzielić żadnych informacji, można więc przypuszczać, iż decyzja ks. Duszpasterza o zaprzestaniu nawet tak minimalnej działalności jaką jest ustalenie harmonogramu odprawiania Mszy Św. jest samowolna.

Na troski, obawy i cierpienia Wiernych możemy odpowiedzieć tylko jedno: prosimy o zintensyfikowanie modlitw za Kościół Święty i naszych kapłanów oraz informujemy, iż najbliższe możliwości skorzystania z Mszy Św. w tradycyjnym rycie rzymskim oferuje Diecezja Gliwicka w Kościele św. Ducha w Bytomiu oraz Bractwo Kapłańskie Św. Piusa X w kaplicy w Chorzowie.

Ordo missæ


ORDO MISSÆ

STAŁE CZĘŚCI MSZY ŚWIĘTEJ

według nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego

Mszalik ORATE FRATRES do pobrania (pdf)
Tekst przygotowano na podstawie Mszału Rzymskiego, przekład polski opracowali OO. Benedyktyni z opactwa tynieckiego. Kraków, 1963 r.
W tekście łacińskim:
S. = Sacerdos,
M. = Ministri		W tekście polskim:
K. = Kapłan,
M. = Ministranci (we Mszach czytanych także wierni często odmawiają te części z ministrantami, natomiast podczas Mszy śpiewanych niektóre z nich są śpiewane przez organistę i wiernych)
 = znak Krzyża

MSZA KATECHUMENÓW

MODLITWY U STOPNI OŁTARZA

Kapłan stanąwszy u stopni ołtarza czyni znak krzyża i odmawia antyfonę. W mszach śpiewanych celebrans i asystujący odmawiają modlitwy u stopni ołtarza, podczas gdy chór śpiewa antyfonę na wejście. Ministranci odpowiadają kapłanowi.

S. In nomine Patris,et Filii, et Spiritus Sancti. Amen.
Ant. Introibo ad altare Dei.
M. Ad Deum, qui latificat iuventutem meam.
K. W imię Ojcai Syna i Ducha Świętego. Amen.
Ant. Przystąpię do ołtarza Bożego.
M. Do Boga, który jest weselem i radością moją.
Psalm Iudica me opuszcza się we Mszach żałobnych i w okresie Męki Pańskiej, z wyjątkiem Mszy świątecznych. W niektórych Mszach wiążących się z uroczystymi obrzędami liturgicznymi (m. in. w święto Oczyszczenia NMP po poświęceniu gromnic i procesji, w środę popielcową po poświęceniu popiołu i posypaniu nim głów, w Niedzielę Palmową po poświęceniu i procesji z palmami, podczas Mszy Wigilii Paschalnej) opuszcza się wszystkie modlitwy u stopni ołtarza.

Psalm 42
Psalm 42 wyraża tęsknotę za Bogiem i za służbą przy jego ołtarzu.
S. Iudica me Deus, et discerne causam meam de gente non sancta: ab homine iniquo et doloso erue me.
M. Quia tu es, Deus, fortitudo mea: quare me repulisti, et quare tristis incedo, dum affligit me inimicus?
S. Emitte lucem tuam, et veritatem tuam: ipsa me deduxerunt, et adduxerunt in montem sanctum tuum et in tabernacula tua.
M. Et introibo ad altare Dei: ad Deum qui latificat iuventutem meam.
S. Confitebor tibi in cithara, Deus, Deus meus: quare tristis es, anima mea, et quare conturbas me?
M. Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi: salutare vultus mei, et Deus meus.
S. Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
M. Sicut erat in principio, et nunc, et semper: et in sacula saculorum. Amen.
S. Introibo ad altare Dei.
M. Ad Deum, qui latificat iuventutem meam.
S. Adiutorium nostrumin nomine Domini.
M. Qui fecit calum et terram.		K. Wymierz mi, Boże, sprawiedliwość i broń sprawy mojej przeciw ludowi niezbożnemu; wybaw mnie od człowieka podstępnego i fałszywego.
M. Ty bowiem, Boże, jesteś mocą moją, czemu mnie odrzuciłeś? Czemu chodzę smutny, nękany przez wroga?
K. Ześlij Swą światłość i wierność Swoją: niech one mnie wiodą, niech mnie przywiodą na górę Twą świętą, do Twoich przybytków.
M. I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest weselem i radością moją.
K. I będę Cię chwalić na cytrze, Boże, Boże mój. Duszo ma, czemuś zgnębiona i czemu miotasz się we mnie?
M. Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę, zbawienie mego oblicza i Boga mojego.
K. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
M. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
K.  Przystąpię do ołtarza Bożego.
M. Do Boga, który jest weselem i radością moją.
K. Wspomożenie naszew Imieniu Pana.
Kapłan głęboko pochylony odmawia spowiedź powszechną. Zanim kapłan przystąpi do ołtarza wyznaje przed Bogiem i wspólnotą Kościoła swoją grzeszność. Następnie czyni to ministrant.
S. Confiteor Deo omnipotenti, beata Maria semper Virgini, beato Michaeli Archangelo, beato Ioanni Baptista, sanctis Apostolis Petro et Paulo, omnibus Sanctis et vobis fratres, quia peccavi nimis cogitatione, verbo, et opere: mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beatam Mariam semper Virginem, beatum Michaelem Archangelum, beatum Ioannem Baptistam, sanctos Apostolos Petrum et Paulum, omnes Sanctos, et vos fratres, orare pro me ad Dominum Deum nostrum.
M. Misereatur tui omnipotens Deus, et dimissis peccatis tuis, perducat te ad vitam aternam.
S. Amen.		K. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, wszystkim Świętym i wam, bracia, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową i uczynkiem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, wszystkich świętych, i was, bracia, o modlitwę za mnie do Pana, Boga naszego.
M. Niech się zmiłuje nad tobą wszechmogący Bóg, a odpuściwszy ci grzechy, doprowadzi cię do życia wiecznego.
K. Amen.
Wobec Boga i Jego świętych wyznajemy nasze winy. Miłosierdzie Boże, wstawiennictwo Świętych i absolucja Kościoła oczyszczają nas.
M. Confiteor Deo omnipotenti, beata Maria semper Virgini, beato Michaeli Archangelo, beato Ioanni Baptista, sanctis Apostolis Petro et Paulo, omnibus Sanctis et tibi, Pater, quia peccavi nimis cogitatione, verbo, et opere:
mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beatam Mariam semper Virginem, beatum Michaelem Archangelum, beatum Ioannem Baptistam, sanctos Apostolos Petrum et Paulum, omnes Sanctos, et te, Pater, orare pro me ad Dominum Deum nostrum.
S. Misereatur vestri omnipotens Deus, et dimissis peccatis vestris, perducat vos ad vitam aternam.
M. Amen.
S. Indulgentiam,absolutionem et remissionem peccatorum nostrorum tribuat nobis omnipotens et misericors Dominus.
M. Amen.
S. Deus, tu conversus vivificabis nos.
M. Et plebs tua latabitur in te.
S. Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam.
M. Et salutare tuum da nobis.
S. Domine, exaudi orationem meam.
M. Et clamor meus ad te veniat.
S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
S. Oremus		M. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, wszystkim Świętym i tobie, Ojcze, żem zgrzeszył bardzo myślą, mową i uczynkiem: (uderzyć się trzykroć w piersi, mówiąc:)
moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, wszystkich świętych, i ciebie, Ojcze, o modlitwę za mnie do Pana, Boga naszego.
K. Niech się zmiłuje nad wami wszechmogący Bóg, a odpuściwszy wam grzechy, doprowadzi was do życia wiecznego.
M. Amen.
K. Przebaczenia,odpuszczenia i darowania grzechów niech nam udzieli wszechmogący i miłosierny Pan.
M. Amen.
K. Zwróć się ku nam, Boże, i ożyw nas.
M. A lud Twój rozraduje się w Tobie.
K. Okaż nam, Panie, miłosierdzie Swoje.
M. I daj nam Swoje zbawienie.
K. Panie, wysłuchaj modlitwę moją.
M. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
K. Pan z wami.
M. I z duchem twoim.
K. Módlmy się.
Kapłan wstępuje po stopniach ołtarza i modli się po cichu:
Aufer a nobis, quasumus, Domine, iniquitates nostras: ut ad Sancta sanctorum puris mereamur mentibus introire. Per Christum, Dominum nostrum. Amen. Zgładź nieprawości nasze, prosimy Cię, Panie, abyśmy z czystym sercem mogli przystąpić do tajemnic najświętszych. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Kapłan całuje ołtarz, w którym są zamurowane relikwie świętych męczenników. Męczennicy przelewając krew dla Chrystusa w sposób szczególny złączyli się z jego ofiarą. W pierwszych wiekach Mszę świętą odprawiano na grobach męczenników.]
Oramus te, Domine, per merita Sanctorum tuorum, quorum reliquia hic sunt, et omnium Sanctorum: ut indulgere digneris omnia peccata mea. Amen.Prosimy Cię, Panie, przez zasługi Świętych Twoich, których relikwie tutaj się znajdują, oraz wszystkich Świętych, abyś mi raczył odpuścić wszystkie grzechy moje. Amen.
Podczas Mszy z asystą kapłan okadza ołtarz, a następnie diakon okadza celebransa jako przedstawiciela Chrystusa. Okadzenia są także stosowane w niektórych Mszach śpiewanych. 

LITURGIA SŁOWA

Antyfona na wejście
Kapłan przechodzi na prawą stronę ołtarza i odczytuje antyfonę na wejście przypadającą na dany dzień. Zaczynając antyfonę na wejście, kapłan żegna się.
Antyfona na wejście znajduje się w częściach zmiennych Mszy (propria mszalne).
 Po antyfonie kapłan przechodzi na środek ołtarza.
Kyrie
Kyrie jest pozostałością odmawianej pierwotnie obszerniejszej litanii. Język grecki, w którym zachowały się te odpowiedzi był pierwotnym językiem liturgii rzymskiej. Słowa "Panie, zmiłuj się" są naturalnym wołaniem człowieka w nieszczęściu i trwodze. Błagania nasze zanosimy do Trójcy Przenajświętszej, żebrząc jej miłosierdzia. 
S. Kyrie eleison.
M. Kyrie eleison.
S. Kyrie eleison.
   M. Christe eleison.
   S. Christe eleison.
   M. Christe eleison.
S. Kyrie eleison.
M. Kyrie eleison.
S. Kyrie eleison.		K. Panie, zmiłuj się.
M. Panie, zmiłuj się.
K. Panie, zmiłuj się.
   M. Chryste, zmiłuj się.
   K. Chryste, zmiłuj się.
   M. Chryste, zmiłuj się.
K. Panie, zmiłuj się.
M. Panie, zmiłuj się.
K. Panie, zmiłuj się.
Gloria 
Gloria nosi nazwę hymnu anielskiego ze względu na pierwsze jego słowa, którymi aniołowie wielbili narodzonego w Betlejem Chrystusa. Jest to pieśń chwały ku czci Trójcy Przenajświętszej.
Jest to radosna pieśń chwały, dlatego śpiewa się we Mszach mających charakter radosny (niedziele, Okres Bożego Narodzenia i Wielkanocy, uroczystości Pańskie, Matki Bożej i Świętych itp.). Opuszcza się natomiast w innych Mszach.

S. Gloria in excelsis Deo.
Et in terra pax hominibus bona voluntatis. Laudamus te. Benedecimus te. Adoramus te. Glorificamus te. Gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam. Domine Deus, Rex calestis, Deus Pater omnipotens. Domine Fili unigenite, Iesu Christe. Domine Deus, Agnus Dei, Filius Patris. Qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Qui tollis peccata mundi, suscipe deprecationem nostram. Qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis. Quoniam tu solus Sanctus. Tu solus Dominus. Tu solus Altissimus, Iesu Christe. Cum Sancto Spirituin gloria Dei Patris. Amen.		K. Chwała na wysokości Bogu.
A na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty, Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętymw chwale Boga Ojca. Amen.
Kolekta — Modlitwa kościelna
W kolekcie kapłan niejako zbiera i przedstawia Bogu uczucia i prośby wiernych powstałe pod wpływem obchodzonej tajemnicy.
Kapłan całuje ołtarz, następnie pozdrawia wiernych wzywając ich do modlitwy.
S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
S. Oremus. 		K. Pan z wami.
M. I z duchem twoim.
K. Módlmy się.
Kapłan podchodzi do mszału, aby odczytać modlitwę.
 Kolekta znajduje się w częściach zmiennych Mszy (propria mszalne).
Do głównej kolekty dodaje się czasem dodatkowe. Pierwsza i ostatnia kończą się słowami:
S. Per omnia sacula saculorum.
 M. Amen. 		K. Przez wszystkie wieki wieków.
 M. Amen.
Lekcja
Lekcja znajduje się w częciach zmiennych Mszy (propria mszalne).

We Mszach z asystą subdiakon śpiewa lekcję. W innych Mszach sam celebrans śpiewa ją lub głośno czyta. Po skończonym czytaniu ministranci odpowiadają:
M. Deo gratias. M. Bogu dzięki.
Graduał i Alleluja (względnie traktus, sekwencja)
Graduał i Alleluia znajdują się w częciach zmiennych Mszy (propria mszalne).
W dni postne Alleluia zastąpione jest przez traktus, czyli psalm. W okresie wielkanocnym śpiewa się Alleluia również w miejsce graduału.
Przygotowanie do Ewangelii
Celebrans przechodzi na środek ołtarza i jeżeli Msza jest bez asysty, głęboko pochylony odmawia:
Munda cor meum ac labia mea, omnipotens Deus, qui labia Isaia Propheta calculo mundasti ignito: ita me tua grata miseratione dignare mundare, ut sanctum Evangelium tuum digne valeam nuntiare. Per Christum, Dominum nostrum. Amen.Oczyść serce i wargi moje, wszechmogący Boże, któryś wargi proroka Izajasza oczyścił kamykiem ognistym. W łaskawym zmiłowaniu swoim racz mię tak oczyścić, abym godnie zdołał głosić Twą świętą Ewangelię. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Błogosławieństwo opuszcza się we Mszach żałobnych.
Iube, Domine, benedicere. Dominus sit in corde meo et in labiis meis: ut digne et competenter annuntiem Evangelium suum. Amen.Racz pobłogosławić, Panie. Pan niech będzie w sercu moim i na wargach moich, bym godnie i należycie głosił Jego Ewangelię. Amen.
Ewangelia
Kapłan przechodzi na lewą stronę ołtarza i czyta lub śpiewa Ewangelię. We Mszach z asystą czyni to diakon. Wierni wraz z kapłanem czynią znak krzyża na czole, ustach i piersi.
S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
 S.Sequentia (albo: Initium) sancti Evangelii secundum... (Matthaum, Marcum, Lucam, Ioannem).
M. Gloria tibi, Domine. 		K. Pan z wami.
M. I z duchem twoim.
K.Słowa (albo: Początek) Ewangelii świętej według... (Mateusza, Marka, Łukasza, Jana).
M. Chwała Tobie, Panie.
Lekcja znajduje się w częciach zmiennych Mszy (propria mszalne).
Skończywszy czytać Ewangelię kapłan całuje mszał i mówi po cichu:
Per evangelica dicta deleantur nostra delicta.Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy.
We Mszach żałobnych nie mówi się. Po Ewangelii ministrant mówi:
M. Laus tibi, Christe.M. Chwała Tobie, Chryste.
Homilia — kazanie
W niedzielę oraz większe święta kapłan wygłasza kazanie.
Credo — Wyznanie wiary
Kapłan przechodzi na środek ołtarza.
Credo odmawia się: w niedziele; w świeta 1. klasy oraz w Mszach wotywnych 1. klasy; w święta 2. klasy Chrystusa Pana i Najświętszej Maryi Panny; w czasie oktaw Bożego narodzenia, Wielkanocy i Zesłania Ducha Świętego; w główne świeta Apostołów i Ewangelistów oraz w święto Katedry św. Piotra, Apostoła.
Credo in unum Deum:
Patrem omnipotentem, factorem cali et terra, visibilium omnium et invisibilium.
Et in unum Dominum, Iesum Christum, Filium Dei unigenitum. Et ex Patre natum ante omnia sacula. Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero. Genitum, non factum, consubstantialem Patri: per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines et propter nostram salutem descendit de calis. (hic genuflectitur) Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine: et homo factus est.
 Crucifixus etiam pro nobis: sub Pontio Pilato passus, et sepultus est. Et resurrexit tertia die, secundum Scripturas. Et ascendit in calum: sedet ad dexteram Patris. Et iterum venturus est cum gloria iudicare vivos et mortuos: cuius regni non erit finis.
Et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem: qui ex Patre Filioque procedit. Qui cum Patre et Filio simul adoratur, et conglorificatur: qui locutus est per Prophetas.
Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem peccatorum. Et exspecto resurrectionem mortuorum. Et vitamventuri saculi. Amen.		Wierzę w jednego Boga,
Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych.
I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, światłość ze światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia zstąpił z niebia. (tu się przyklęka) I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem.
Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał trzeciego dnia, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych: A Królestwu Jego nie będzie końca.
Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę. Który mówił przez Proroków.
Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życiawiecznego w przyszłym świecie. Amen.

MSZA WIERNYCH

OFFERTORIUM — OFIAROWANIE

Kapłan całuje ołtarz i pozdrawia wiernych, wzywając wszystkich do modlitwy.
S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
S. Oremus.		K. Pan z wami.
M. I z duchem twoim.
K. Módlmy się.
Podczas ofiarowania chór śpiewa antyfonę offertorium z danego dnia. We Mszach cichych kapłan sam ją odmawia. W chwili ofiarowania oddajmy Panu Jezusowi całe nasze życie, wszystkie poczynania, troski i radości; niech On złoży te dary nasze przed Tronem Bożym w niebie.
 Antyfona na ofiarowanie znajduje się w częściach zmiennych Mszy (propria mszalne).

 Ofiarowanie chleba
Ofiarowując chleb i wino Kościół ma już na mysli Ofiarę Chrystusa, która niebawem dokona się na ołtarzu pod tymi postaciami.
Kapłan odkrywa kielich, ministrant dzwoni. Następnie wznosząc patenę, kapłan ofiarowuje chleb.
Suscipe, sancte Pater, omnipotens aterne Deus, hanc immaculatam hostiam, quam ego indignus famulus tuus offero tibi Deo meo, vivo et vero, pro innumerabilibus peccatis, et offensionibus, et negligentiis meis, et pro omnibus circumstantibus, sed et pro omnibus fidelibus christianis vivis atque defunctis: ut mihi, et illis proficiat ad salutem in vitam aternam. Amen.Ojcze święty, wszechmogący, wiekuisty Boże, przyjmij tę nieskalaną hostię, którą ja, niegodny sługa Twój, ofiarowuję Tobie, Bogu mojemu żywemu i prawdziwemu, za niezliczone grzechy, przewinienia i zaniedbania moje i za wszystkich tu obecnych, a także za wszystkich wiernych chrześcijan żywych i umarłych, aby mnie oraz im przyczyniła się do zbawienia wiecznego. Amen.
Czyniąc pateną znak krzyża, składa chleb na ołtarzu.
Przygotowanie wina i wody
Ministranci przynoszą ampułki z winem i wodą. Kapłan przeszedłszy na stronę lekcji, wlewa do kielicha wino i kilka kropel wody, którą błogosławi (za wyjątkiem Mszy żałobnych). To połączenie wina i wody czyni na pamiątkę krwi i wody, którą spłynęła z boku Chrystusa. Woda jest też symbolem wiernych, którzy wraz z Chrystusem, głową Kościoła, są złączeni jak woda z winem i z Nim ofiarowują się Bogu Ojcu.
Deus, qui humana substantia dignitatem mirabiliter condidisti, et mirabilius reformasti: da nobis, per huius aqua et vini mysterium, eius divinitatis esse consortes, qui humanitatis nostra fieri dignatus est particeps, Iesus Christus, Filius tuus, Dominus noster, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia sacula saculorum. Amen.Boże, który godność natury ludzkiej przedziwnie stworzyłeś, a jeszcze przedziwnej naprawiłeś: daj nam przez tajemnicę tej wody i wina uczestniczyć w Bóstwie Tego, który raczył stać się uczestnikiem naszego człowieczeństwa, Jezus Chrystus, Twój Syn, a nasz Pan. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Ofiarowanie wina
Kościół we Mszy świętej obejmuje swoją modlitwą cały świat, a kielich zbawienia ofiaruje Bogu za całą ludzkość.
Na środku ołtarza kapłan podnosi kielich, a następnie czyni nim znak krzyża nad ołtarzem.
Offerimus tibi Domine, calicem salutaris, tuam deprecantes clementiam: ut in conspectu divina maiestatis tua, pro nostra et totius mundi salute, cum odore suavitatis ascendat. Amen.Ofiarujemy Ci, Panie, kielich zbawienia, i błagamy łaskawość Twoją, aby jako woń miła wzniósł się przed oblicze Boskiego majestatu Twego za zbawienie nasze i całego świata. Amen.
Polecenie ofiar
Kapłan pochylony odmawia modlitwę Azariasza w piecu gorejącym (Dan 3, 39—40)
In spiritu humilitatis et in animo contrito suscipiamur a te, Domine: et sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat, tibi Domine Deus.Przyjmij nas, Panie, którzy stajemy przed Tobą w duchu pokory i z sercem skruszonym, a ofiara nasza tak się dzisiaj dokona przed obliczem Twoim, aby się podobała Tobie, Panie Boże.
Czyniąc znak krzyża kapłan prosi, aby Duch Święty ofiarę pobłogosławił.
Veni, sanctificator omnipotens aterne Deus, et bene+dic hoc sacrificium, tuo sancto nomini praparatum.Przyjdź, Uświęcicielu, wszechmogący, wieczny Boże, i pobłogo+sław tę ofiarę, przygotowaną Twemu świętemu Imieniu.
Okadzenie
Kadzidło przedstawia modlitwę wzoszącą się ku Bogu jako woń miła. jest ono także oznaką czci, jaką otaczamy osoby i rzeczy poświęcone: Eucharystię, celebransa oraz wiernych, członków Chrystusa, poświęconych Bogu.
(we Mszach uroczystych oraz niektórych Mszach śpiewanych)
Per intercessionem beati Michaelis Archangeli, stantis a dextris altaris incensi, et omnium electorum suorum, incensum istud dignetur Dominus bene+dicere, et in odorem suavitatis accipere. Per Christum, Dominum nostrum, Amen. Incensum istud a te benedictum ascendat ad te, Domine: et descendat super nos misericordia tua.Za przyczyną świętego Michała Archanioła, stojącego po prawej stronie ołtarza kadzenia, i wszystkich wybranych swoich, niech to kadzidło raczy Pan pobłogo+sławić i jako miłą woń przyjąć. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. To kadzidło, któreś pobłogosławił, niech się wzniesie ku Tobie, Panie, a na nas niech zstąpi miłosierdzie Twoje.
Psalm 140, 2-4
Dirigatur, Domine, oratio mea, sicut incensum, in conspectu tuo: elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum. Pone, Domine, custodiam ori meo, et ostium circumstantia labiis meis: ut non declinet cor meum in verba malitia, ad excusandas excusationes in peccatis. Accendat in nobis Dominus ignem sui amoris, et flammam aterna caritatis. Amen.Niech się wzbija ku Tobie modlitwa ma, Panie, niby kadzidło, a wznoszenie rąk moich jak ofiara wieczorna. Postaw straż, Panie, przy ustach moich, i stałą wartę przy bramie mych warg. Nie skłaniaj serca mego ku złej sprawie, ku bezbożnemu popełnianiu przestępstw. Niech Pan zapali w nas ogień swej miłości i płomień wiecznego ukochania. Amen.
Lavabo — Umycie rąk
Kapłan po okadzeniu lub zaraz po poleceniu ofiar przechodzi na stronę lekcji i umywa palce rąk. Jest to przypomnienie, że należy obudzić skruchę, aby móc przystąpić do ofiary z duszą czystą.
Psalm 25, 6-12
Lavabo inter innocentes manus meas: et circumdabo altare tuum, Domine: ut audiam vocem laudis, et enarrem universa mirabilia tua. Domine, dilexi decorem domus tua, et locum habitationis gloria tua. Ne perdas cum impiis, Deus, animam meam, et cum viris sanguinum vitam meam: in quorum manibus iniquitates sunt: dextera eorum repleta est muneribus. Ego autem in innocentia mea ingressus sum: redime me et miserere mei. Pes meus stetit in directo: in ecclesiis benedicam te Domine. Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto, sicut erat in principio, et nunc, et semper: et in sacula saculorum. Amen.Umywam ręce moje na znak niewinności i obchodzę ołtarz Twój, Panie. By jawnie ogłaszać chwałę i rozpowiadać wszystkie cuda Twoje. Miłuję, Panie, siedzibę Twego domu i miejsce przybytku Twej chwały. Nie zabieraj z grzesznymi mej duszy i życia mego z mężami krwawymi. W ręku ich zbrodnia, a ich prawica pełna jest przekupstwa. Ja zaś postępuję w niewinności mojej. Wyzwól mnie, zmiłuj się nade mną. Na drodze równej stoi stopa moja. Na zgromadzeniach będę błogosławił Panu. Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
Gloria Patri opuszcza się w okresie Męki Pańskiej i we Mszach żałobnych.
Polecenie ofiar Trójcy Świętej
Kapłan pochylony na środku ołtarza, mówi:
Suscipe, sancta Trinitas, hanc oblationem, quam tibi offerimus ob memoriam passionis, resurrectionis et ascensionis Iesu Christi, Domini nostri: et in honorem beata Maria semper Virginis, et beati Ioannis Baptista, et sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, et istorum, et omnium sanctorum: ut illis proficiat ad honorem, nobis autem ad salutem: et illi pro nobis intercedere dignentur in calis, quorum memoriam agimus in terris. Per eundem Christum, Dominum nostrum. Amen.Przyjmij, Trójco Święta, tę ofiarę, którą Ci składamy na pamiątkę Męki, Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa, Pana naszego, oraz na cześć Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła i tych (których relikwie tutaj się znajdują), i wszystkich Świętych: aby im przyniosła cześć, a nam zbawienie, i aby w niebie raczyli orędować za nami ci, których pamiatkę obchodzimy na ziemi. Przez tegoż Chrystusa Pana Naszego. Amen.
Wezwanie do modlitwy i sekreta
Kapłan całuje ołtarz i zwraca się do wiernych prosząc o szczególne skupienie i zjednoczenie w modlitwie.
S. Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotentem.
M. Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram, totiusque Ecclesia sua sancta.
S. (secreto) Amen.		K. Módlcie się, Bracia, aby moją i waszą ofiarę przyjął Bóg Ojciec wszechmogący.
M. Niech Pan przyjmie ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę imienia swojego, ku pożytkowi również naszemu i całego swego Kościoła świętego.
K. (po cichu) Amen.
Po czym, z rękami nad ofiarą, odmawia modlitwę (lub modlitwy) przypadającą na dany dzień, w której poleca ofiary Bogu. Jest ona zwana sekretą prawdopodobnie dlatego, że była odmawiana po cichu. 
Sekreta znajduje się w częściach zmiennych Mszy (propria mszalne).
Jeżeli były odmawiane dodatkowe kolekty, w tym samym porządku kapłan odmawia dodatkowe sekrety. Po ostatniej z nich kapłan mówi głośno:
S. Per omnia sacula saculorum.
M. Amen.		K. Przez wszystkie wieki wieków.
M. Amen.
Kapłan, dokonując ofiary mocą Chrystusową, zanosi do Boga modlitwę uwielbienia i dziękczynienia. Dlatego nazywamy ją eucharystyczną (eucharystein ‘dzięki czynić’). Dwa razy jednak tę modlitwę przerywa, aby odmówić modlitwę wstawienniczą.

PREFACJA

Dialog przed prefacją
S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
S. Sursum corda.
M. Habemus ad Dominum.
S.  (pochylając głowę) Gratias agamus Domino, Deo nostro.
M. Dignum et iustum est.		K. Pan z wami.
M. I z duchem twoim.
K. W górę serca.
M. Wznieśliśmy je ku Panu.
K. (pochylając głowę) Dzięki składajmy Panu, Bogu naszemu.
M. Godne to i sprawiedliwe.
Prefacja o Trójcy Przenajświętszej
Odmawiana w niedziele zwykłe
Vere dignum et iustum est, aquum et salutare, nos tibi semper et ubique gratias agere: Domine, sancte Pater, omnipotens aterne Deus:
Qui cum unigenito Filio tuo et Spiritu Sancto unus es Deus, unus es Dominus: non in unius singularitate persona, sed in unius Trinitate substantia. Quod enim de tua gloria, revelante te, credimus, hoc de Filio tuo, hoc de Spritu Sancto sine differentia discretionis sentimus. Ut in confessione vera sempiternaque Deitatis, et in personis proprietas, et in essentia unitas, et in maiestate adoretur aqualitas. Quam laudant Angeli atque Archangeli, Cherubim quoque ac Seraphim: qui non cessant clamare cotidie, una voce dicentes:		Zaprawdę godne to i sprawiedliwie, słusznie i zbawiennie, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże.
 Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jednym jesteś Bogiem, jednym jesteś Panem, nie w jedności jednej osoby, lecz w jednej istocie Trójcy. W co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twej chwale, to samo utrzymujemy bez żadnej różnicy o Twoim Synu i o Duchu Świętym. Tak iż wyznając prawdziwie i wiekuiste Bóstwo wielbimy odrębność Osób, jedność w istocie i równość w majestacie. Majestat ten chwalą Aniołowie i Archaniołowie, Cherubini i Serafini, którzy nie przestają wołać codziennie powtarzając jednym głosem:
We Mszach odprawianych poza niedzielami zwykłymi uzywa się innych prefacji.

Sanctus — Święty
Kapłan pochyla się i mówi:
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus, Deus Sabaoth. Pleni sunt cali et terra gloria tua. Hosanna in excelsis.
Benedictus, qui venit in nomine Domini. Hosanna in excelsis.		Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości.
 Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.

KANON MSZY ŚWIĘTEJ

Modlitwy Kanonu, którego pochodzenie sięga pierwszych wieków Kościoła, odzwierciedlają dokładnie myśl Apostołów i Zbawiciela. Dlatego powinniśmy z wielką czcią i radością odmawiać z kapłanem te modlitwy, które uświęciła tak starodawna tradycja.
Kapłan ogólnie poleciwszy ofiarę wstawia się (a) za cały Kościół wojujący, (b) za biorących udział w ofierze (c) w łączności z Kościołem triumfującym. Imiona odczytywano z tabliczek zwanych dyptychami. Wypisywano na nich imiona żywych i umarłych, których polecano modlitwom wiernych, oraz imiona świętych, których przy ofierze w dniu danym wspominano.
Te Igitur — ogólne polecenie ofiar
e igitur, clementissime Pater, per Iesum Christum, Filium tuum, Dominum nostrum, supplices rogamus, ac petimus, uti accepta habeas et benedicas hacdona, hacmunera, hacsancta sacrificia illibata.
iebie przeto, najmiłościwszy Ojcze, pokornie i usilnie błagamy przez Jezusa Chrystusa Syna Twego, Pana naszego, abyś łaskawie przyjął i błogosławił te dary, te daniny, te święte ofiary nieskalane.
In Primis — Za Kościół wojujący
In primis, qua tibi offerimus pro Ecclesia tua sancta catholica: quam pacificare, custodire, adunare, et regere digneris toto orbe terrarum: una cum famulo tuo Papa nostro N. et Antistite nostro N. et omnibus orthodoxis, atque catholica et apostolica fidei cultoribus.Składamy Ci je przede wszystkim za Kościół Twój święty katolicki: racz go darzyć pokojem, strzec, jednoczyć i rządzić nim na całym okręgu ziemskim wraz ze sługą Twoim, papieżem naszym N. i biskupem naszym N., jak również ze wszystkimi wiernymi stróżami wiary katolickiej i apostolskiej.
Memento — wspomnienie żywych
Memento, Domine, famulorum famularumque tuarum N. et N. et omnium circumstantium, quorum tibi fides cognita est et nota devotio, pro quibus tibi offerimus: vel qui tibi offerunt hoc sacrificium laudis, pro se suisque omnibus: pro redemptione animarum suarum, pro spe salutis et incolumitatis sua: tibique reddunt vota sua aterno Deo, vivo et vero.Pomnij, Panie, na sługi i służebnice Twoje N. N. i na wszystkich tu obecnych, których wiara jest Ci znana i oddanie jawne. Za nich to składamy Ci tę ofiare chwały i oni sami Tobie ją zanoszą za siebie oraz wszystkich swoich, w intencji odkupienia dusz swoich, w nadziei zbawienia i pomyślności, modły też swoje ślą do Ciebie, Boga wiecznego, żywego i prawdziwego.
Communicantes — w łączności z Kościołem triumfującym
Communicantes, et memoriam venerantes, in primis gloriosa semper Virginis Maria, Genitricis Dei et Domini nostri Iesu Christi: sed et beati Ioseph, eiusdem Virginis Sponsi, et beatorum Apostolorum ac Martyrum tuorum, Petri et Pauli, Andrea, Iacobi, Ioannis, Thoma, Jacobi, Philippi, Bartholomai, Matthai, Simonis et Thaddai: Lini, Cleti, Clementis, Xysti, Cornelii, Cypriani, Laurentii, Chrysogoni, Ioannis et Pauli, Cosma et Damiani: et omnium Sanctorum tuorum; quorum meritis precibusque concedas, ut in omnibus protectionis tua muniamur auxilio.
 Per eundem Christum Dominum nostrum. Amen.		Zjednoczeni w Świętych Obcowaniu, ze czcią wspominamy najpierw chwalebną zawsze Dziewicę Maryję, Matkę Boga i Pana naszego Jezusa Chrystusa: a także świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Dziewicy, oraz świętych Apostołów i Męczenników Twoich: Piotra i Pawła, Andrzeja, Jakuba, Jana, Tomasza, Jakuba, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Szymona, i Tadeusza, Linusa, Kleta, Klemensa, Sykstusa, Korneliusza, Cypriana, Wawrzyńca, Chryzogona, Jana i Pawła, Kosmę i Damiana, i wszystkich Świętych Twoich. Dla ich zasług i modlitw racz nas we wszystkim otaczać swą przemożną opieką.
Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Hanc Igitur — prośba o przyjęcie ofiary
Kapłan wyciąga ręce nad darami ofiarnymi, jak niegdyś czynił to arcykapłan żydowski nad żertwą ofiarną. Chrystus wydaje się w ofiarze za nas.
Hanc igitur oblationem servitutis nostra, sed et cuncta familia tua, quasumus, Domine, ut placatus accipias: diesque nostros in tua pace disponas, atque ab aterna damnatione nos eripi, et in electorum tuorum iubeas grege numerari. Per Christum Dominum nostrum. Amen.Prosimy Cię przeto, Panie, abyś łaskawie przyjął tę ofiarę od nas sług Twoich, jak również od całego ludu Twego, a dni nasze raczył pokojem swym napełnić, od potępienia wiecznego nas uchronić i do grona wybranych swoich zaliczyć. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Quam Oblationem — Prośba o przeistoczenie
Kulminacyjnym punktem w ofierze Mszy św. jest przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Pańską. Ofiara, które się spełnia na ołtarzu, jest ta ofiara, która się dokonała na Kalwarii. Ten sam Kapłan i Ofiara ta sama. Wzbudźmy w sobie wiarę w obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina, mówiąc po cichu, podczas podniesienia słowa św. Tomasza: Pan Bóg i Bóg mój.
Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quasumus benedictam, adscriptam, ratam, rationabilem, acceptabilemque facere digneris: ut nobis Corpus, et Sanguis fiat dilectissimi Filii, tui Domini nostri Iesu Christi.Racz te dary ofiarne, prosimy Cię, Boże, w całej pełni pobłogosławić, przyjąć, zatwierdzić, uduchowić i miłymi sobie uczynić, aby się nam stały Ciałem i Krwią najmilszego Syna Twojego, Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Konsekracja chleba
Kapłan bierze do rak Hostię.
Qui pridie quam pateretur, accepit panem in sanctas ac venerabiles manus suas: et elevatis oculis in calum ad te Deum, Patrem suum omnipotentem, tibi gratias agens, benedixit, fregit, deditque discipulis suis, dicens: Accipite et manducate ex hoc omnes:

Kapłan pochyla się nad Hostią.

 HOC EST ENIM CORPUS MEUM		On to w przeddzień męki wziął chleb w swoje święte i czcigodne ręce, a podniósłszy oczy w niebo ku Tobie, Bogu, Ojcu swemu wszechmogącemu, dzięki Ci składając, pobłogosławił, połamał i rozdał uczniom swoim mówiąc: Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy:



TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE
Gdy kapłan podnosi Hostię Najświętszą, ministrant dzwoni, a wierni adorują w ciszy.
Konsekracja wina
Kapłan bierze do rąk kielich.
Simili modo postquam conatum est, accipiens et hunc praclarum Calicem in sanctas ac venerabiles manus suas: item tibi gratias agens, benedixit, deditque discipulis suis, dicens: Accipite, et bibite ex eo omnes.

Kapłan pochyla się nad kielichem.
HIC EST ENIM CALIX SANGUINIS MEI, NOVI ET ATERNI TESTAMENTI: MYSTERIUM FIDEI, QUI PRO VOBIS ET PRO MULTIS EFFUNDETUR IN REMISSIONEM PECCATORUM. 
Hac quotiescumque feceritis, in mei memoriam facietis.
Podobnie po wieczerzy wziął i ten kielich wspaniały w swoje święte i czcigodne ręce, a ponownie dzięki Ci składając, pobłogosławił i podał uczniom swoim, mówiąc: Bierzcie i pijcie z niego wszyscy:



TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ, NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA: TAJEMNICA WIARY, KTÓRA BĘDZIE WYLANA ZA WAS I ZA WIELU NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW. 
Ilekroć to czynić będziecie, na moją pamiątkę czyńcie.
Gdy kapłan podnosi kielich, ministrant dzwoni: — wierni adorują w ciszy Krew Przenajświętszą.
Unde Et Memores — wspomnienie tajemnicy Odkupienia
Pamiątka Chrystusa, to nie tylko czcze wspomnienie, ale rzeczywiste uobecnienie całej tajemnicy Odkupienia — co też podkreśla natychmiast kapłan w następnej modlitwie zwanej anamneza, czyli ‘wspomnienie’.
Unde et memores Domine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, eiusdem Christi Filii tui, Domini nostri, tam beata passionis, nec non et ab inferis resurrectionis, sed et in calos gloriosao ascensionis: offerimus praclara maiestati tua de tuis donis ac datis, hostiampuram, hostiamsanctam, hostiamimmaculatam, Panemsanctum vita aterna, et Calicemsalutis perpetua.My przeto, Panie słudzy Twoi oraz lud Twój święty, pomni na błogosławioną Mękę i Zmartwychwstanie z otchłani, jak również na chwalebne Wniebowstąpienie tegoż Chrystusa Syna Twego, Pana naszego, składamy chwalebnemu majestatowi Twemu z otrzymanych od Ciebie darów ofiarę czystą, ofiarę świętą, ofiarę niepokalaną, Chleb święty żywota wiecznego i Kielich wiekuistego zbawienia.
Supra Qua — modlitwa o przyjęcie Ofiary bezkrwawej
Bóg łaskawie przyjął ofiary Starego Zakonu, które były tylko figurą Ofiary Chrystusa; o ile bardziej przychylnie raczy wejrzeć na ofiarę Nowego Przymierza.
Supra qua propitio ac sereno vultu respicere digneris: et accepta habere, sicuti accepta habere dignatus es munera pueri tui iusti Abel, et sacrificium patriarcha nostri Abrahame: et quod tibi obtulit summus sacerdos tuus Melchisedech, sanctum sacrificium, immaculatam hostiam.Racz wejrzeć na nie miłościwym i pogodnym obliczem i z upodobaniem przyjąć, jak raczyłeś przyjąć dary sługi Swego sprawiedliwego Abla i ofiarę Patriarchy naszego Abrahama, oraz tę, którą Ci złożył najwyższy Twój kapłan Melchizedek, ofiarę świętą, hostię niepokalaną.
Druga modlitwa wstawiennicza
Kapłan pochylony nad ołtarzem, modli się o łaski dla uczestników Ofiary.
Owym aniołem, który ma ofiarę przedstawić jest sam Chrystus. Według innych jest nim Duch Święty lub jakiś anioł ofiarnik.
Supplices — za uczestników Ofiary
Supplices te rogamus, omnipotens Deus: iube hac perferri per manus sancti Angeli tui in sublime altare tuum, in conspectu divina maiestatis tua: ut, quotquot ex hac altaris participatione sacrosanctum Filii tui Corpus et Sanguinem sumpserimus, omni benedictione calesti et gratia repleamur.
Per eundem Christum, Dominum nostrum. Amen.		Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, rozkaż, niech ręce Twego Anioła świętego zaniosę tę ofiarę na niebieski Twój ołtarz, przed oblicze Boskiego majestatu Twego, abyśmy wszyscy, gdy jako uczestnicy tej ofiary ołtarza przyjmować będziemy najświętsze Ciało i Krew Syna Twego, otrzymali z nieba pełnię błogosławieństwa i łaski.
Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Memento — za zmarłych
Memento etiam, Domine, famulorum famularumque tuarum N. et N. qui nos pracesserunt cum signo fidei, et dormiunt in somno pacis. Ipsis Domine, et omnibus in Christo quiescentibus, locum refrigerii, lucis et pacis, ut indulgeas, deprecamur. Per eumdem Christum Dominum nostrum. Amen.Pomnij też, Panie, na sługi i służebnice Twoje N. N., którzy nas poprzedzili ze znamieniem wiary i śpią snem pokoju. Im oraz wszystkim spoczywającym w Chrystusie użycz, błagamy Cię, Panie, miejsca ochłody, światłości i pokoju. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Nobis quoque peccatoribus — w łącznosci z Kościołem triumfującym
Kapłan bije się w piersi:
Nobis quoque peccatoribus famulis tuis, de multitudine miserationum tuarum sperantibus, partem aliquam et societatem donare digneris, cum tuis sanctis Apostolis et Martyribus: cum Ioanne, Stephano, Matthia, Barnaba, Ignatio, Alexandro, Marcellino, Petro, Felicitate, Perpetua, Agatha, Lucia, Agnete, Cacilia, Anastasia, et omnibus Sanctis tuis: intra quorum nos consortium, non astimator meriti, sed venia, quasumus, largitor admitte.
 Per Christum Dominum nostrum.		Nam również, grzesznym sługom Twoim, którzy pokładamy nadzieję w ogromie miłosierdzia Twego, racz przyznać jakąś cząstkę i wspólnotę ze świętymi Apostołami i Męczennikami Twoimi: Janem, Szczepanem, Maciejem, Barnabą, Ignacym, Aleksandrem, Marcelinem, Piotrem, Felicytą, Perpetuą, Agatą, Łucją, Agnieszką, Cecylią, Anastazją i wszystkimi Świętymi Twoimi; prosimy Cię, dopuść nas do ich grona nie jako sędzia zasługi, lecz jako dawca przebaczenia.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Zakończenie
Per quem hac omnia, Domine, semper bona creas, sanctificas, vivificas, benedicis et prastas nobis.Przez Niego, Panie, wszystkie te dobra ustawicznie stwarzasz, uświęcasz, ożywiasz, błogosławisz i nam ich udzielasz.
Kapłan odkrywa kielich i czyni Hostią św. pięć razy znak krzyża, po czym podnosi kielich wraz z Hostią (małe podniesienie). Jednocześnie wielbi Boga, mówiąc:
PER IPSUM, ET CUM IPSO, ET IN IPSO EST TIBI DEO PATRIOMNIPOTENTI IN UNITATE SPRITUSSANCTI OMNIS HONOR, ET GLORIA.
 PER OMNIA SACULA SACULORUM.
Amen.		PRZEZ NIEGO I Z NIM, I W NIM JEST CI SKŁADANA, BOŻE OJCZE WSZECHMOGĄCY, W JEDNOŚCI DUCHA ŚWIĘTEGO WSZELKA CZEŚĆ I CHWAŁA.
PRZEZ WSZYSTKIE WIEKI WIEKÓW.
Amen.

 KOMUNIA ŚWIĘTA

Pater Noster — Modlitwa Pańska
Teraz po złożeniu Ofiary, następuje uczta. W odpowiedzi na nasze dary, prośby i błagania Bóg udzieli nam pokarmu świętego, w którym są zawarte wszystkie łaski i dobrodziejstwa, bo pokarm ten, to sam Pan Jezus pod postaciami chleba i wina. Jest to stwierdzenie, ze Bóg nas wysłuchał i chce nam dopomóc, jako swym dzieciom. Jako przygotowanie do Komunii św. odmówmy z głębi serca Ojcze nasz i prośmy Pana Jezusa, aby to Jego Ciało, które spożywać będziemy, stało się nam lekarstwem dla duszy i ciała.
S. Oremus. Praceptis salutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere:K. Módlmy się. Wezwani zbawiennym nakazem i oświeceni pouczeniem Bożym ośmielamy się mówić:
Pater noster, qui es in calis, sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in calo, et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem.
M. Sed libera nos a malo.
K. (po cichu) Amen.		Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się Imię Twoje, przyjdź pkrólestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego owszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie.
M. Ale nas zbaw ode złego.
K. (po cichu) Amen.
Kapłan rozwija ostatnią prośbę:
Libera Nos
Libera nos, quasumus, Domine ab omnibus malis, prateritis, prasentibus et futuris: et intercedente beata et gloriosa semper Virgine Dei Genetrice Maria, cum beatis Apostolis tuis Petro et Paulo, atque Andrea, et omnibus Sanctis,da propitius pacem in diebus nostris: ut, ope misericordia tua adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi. Per eundem Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum. Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus.Wybaw nas, prosimy Cię, Panie od wszelkiego zła przeszłego, teraźniejszego i przyszłego, a za przyczyną Najświętszej i chwalebnej zawsze Dziewicy Bogarodzicy Maryi, świętych Apostołów Twoich Piotra i Pawła oraz Andrzeja i wszystkich Świętych, użycz nam miłościwie pokoju za dni naszych, miłosierdzie zaś Twoje niechaj nas wspomoże, abyśmy zawsze byli wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg.
Łamanie chleba i modlitwy o pokój
Obrzęd łamania chleba jest również symbolem gwałtownej śmierci Chrystusa, połączenie zaś Hostii z Krwią wskazuje na Jego zmartwychwstanie. Pierwszym owocem Eucharystii jest pokój, czyli jedność z Bogiem i jedność między nami.
S. Per omnia sacula saculorum.
M. Amen.
S. PaxDomini sitsemper vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.		K. Przez wszystkie wieki wieków.
M. Amen.
K. Pokój Pana niech będzie zawsze z wami.
M. I z duchem twoim.
Kapłan wpuszcza cząstkę Hostii św. do kielicha, mówiąc:
Hac commixtio, et consecratio Corporis et Sanguinis Domini nostri Iesu Christi, fiat accipientibus nobis in vitam aternam. Amen.To sakramentalne połączenie Ciała i Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa, którego mamy przyjąć, niech się nam przyczyni do żywota wiecznego. Amen.
Agnus Dei — Baranku Boży
Pochylając się i uderzając się trzykroć w piersi, kapłan mówi:
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, dona nobis pacem.		Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem.
Modlitwy przed Komunią
Następują trzy ciche prywatne modlitwy kapłana, pięknie przypominające skutki, jakie Komunia ma spowodować w duszach naszych: pokój, uzdrowienie, łaskę Bożą. Opieramy się w tej chwili na zasługach Chrystusa i wierze Kościoła.
Domine Iesu Christe I
Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata mea, sed fidem Ecclesia tua; eamque secundum voluntatem tuam pacificare et coadunare digneris. Qui vivis et regnas Deus per omnia sacula saculorum. Amen.Panie Jezu Chryste, któryś rzekł Apostołom Swoim: Pokój zostawiam wam, pokój Mój wam daję, nie zważaj na grzechy moje, lecz na wiarę Kościoła Swego i według woli Swojej racz go darzyć pokojem i utwierdzać w jedności: Który żyjesz i królujesz, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Domine Iesu Christe II
Domine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntate Patris, cooperante Spritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificasti: libera me per hoc sacrosanctum Corpus et Sanguinem tuum ab omnibus iniquitatibus meis, et universis malis: et fac me tuis semper inharere mandatis, et a te nunquam separari permittas: Qui cum eodem Deo Patre et Spiritu Sancto vivis et regnas Deus in sacula saculorum. Amen.Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego, który z woli Ojca, za sprawą Ducha Świętego przez śmierć Swoją dałeś życie światu, wyzwól mię przez to najświętsze Ciało i Krew Swoją od wszystkich nieprawości moich i od wszelkiego zła; spraw także, bym zawsze lgnął do przykazań Twoich i nie dozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie: Który z tymże Bogiem Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz, Bóg na wszystkie wieki wieków. Amen.
Perceptio Corporis
Perceptio Corporis tui, Domine Iesu Christe, quod ego indignus sumere prasumo, non mihi proveniat in iudicium et condemnationem: sed pro tua pietate prosit mihi ad tutamentum mentis et corporis, et ad medelam percipiendam. Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitate Spiritus Sancti Deus: per omnia sacula saculorum. Amen.Panie Jezu Chryste, przyjęcie Ciała Twego, które ja niegodny ośmielam się spożyć, niech mi nie wyjdzie na sąd i potępienie, ale z miłościwej dobroci twojej niech będzie dla mnie ochroną duszy i ciała oraz skutecznym lekarstwem: Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Komunia kapłana
Kapłan przyklęka, bierze do rąk Hostię św., aby ją przyjąć i mówi:
Panem calestem accipiam, et nomen Domini invocabo.Przyjmę cleb z nieba i wzywać będę imienia Pańskiego.
Trzymając Hostię świętą w lewej dłoni, kapłan uderza się w piersi trzy razy, a ministrant dzwoni:
Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea (ter)Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja. (trzykrotnie)
Trzymając Hostię świętą w prawej ręce, kapłan czyni nią znak krzyża i mówi:
Corpus Domini nostri Iesu Christi custodiat animam meam in vitam aternam. Amen.Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy mojej na żywot wieczny. Amen.
Po chwili kapłan bierze do rąk Kielich i modli się słowami psalmu, który Chrystus odmawiał w czasie Ostatniej Wieczerzy:
Quid retribuam Domino pro omnibus, qua retribuit mihi? Calicem salutaris accipiam, et nomen Domini invocabo. Laudans invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. Sanguis Domini nostri Iesu Christi custodiat animam meam in vitam aternam. Amen.Cóż oddam Panu za wszystko, co dla mnie uczynił? Przyjmę kielich zbawienia i wzywać będę imienia Pańskiego. Z uwielbieniem wezwę Pana i będę wybawiony od moich nieprzyjaciół.
Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy mojej na żywot wieczny. Amen.
Kapłan zwraca się do wiernych z cyborium i trzymając Hostię świętą, mówi:
Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi.Oto Baranek Boży: oto, który gładzi grzechy świata.
Ministranci odpowiadają:
Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea (ter)Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku mego, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja. (trzykrotnie)
Podając Komunię Świętą, kapłan mówi:
Corpus Domini nostri Iesu Christi custodiat animam tuam in vitam aternam. Amen.Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy Twojej na żywot wieczny. Amen.
Gdy wszyscy otrzymali Komunie św., kapłan powraca na ołtarz i umieszcza cyborium w tabernakulum.
Dziękczynienie
Kiedy ministrant nalewa wina do kielicha kapłan modli się:
Quod ore sumpsimus, Domine, pura mente capiamus: et de munere temporali fiat nobis remedium sempiternum.Cośmy ustami spożyli, daj, Panie, czystą przyjąć duszą, a ten dar doczesny niech się nam stanie lekarstwem na wieczność.
Ministrant polewa palce kapłana winem i wodą — kapłan modli się:
Corpus tuum, Domine, quod sumpsi, et Sanguis, quem potavi, adhareat visceribus meis: et prasta; ut in me non remaneat scelerum macula, quem pura et sancta refecerunt sacramenta: Qui vivis et regnas in sacula saculorum. Amen.Ciało Twe, Panie, które spożyłem, i Krew, która wypiłem, niech przywrze do mego wnetrza, i spraw, aby zmaza grzechów nie została we mnie, którego czyste i świete posiliły Sakramenta. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Kapłan wyciera kielich i przykrywa go welonem — ministrant przenosi Mszał, po czym kapłan przechodzi na stronę lekcji i odczytuje Komunię.
Postcommunio — modlitwy po Komunii
S. Dominus vobiscum.
 M. Et cum spiritu tuo.
 S. Oremus.		K. Pan z wami.
 M. I z duchem twoim.
 K. Módlmy się.
Kapłan odczytuje modlitwę Postcommunio. Dziękujmy razem z kapłanem Panu Bogu, że nas raczył posilić Ciałem Syna swego Jezusa Chrystusa i prośmy, aby ta Komunia św. dała nam siłę do spełnienia naszych obowiązków i doprowadziła do życia wiecznego przez tegoż Chrystusa, Pana naszego, który z Bogiem Ojcem żyje i króluje w jedności Ducha Świętego.
Modlitwa po komunii znajduje się w częściach zmiennych Mszy (propria mszalne).
S. Per omnia sacula saculorum.
 M. Amen.		K. Przez wszystkie wieki wieków.
 M. Amen.
Po skończonych modlitwach kapłan wraca na środek ołtarza, całuje go i zwracając się do wiernych, mówi:
S. Dominus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
S. Ite, missa est.
M. Deo gratias.		K. Pan z wami.
M. I z duchem twoim.
K. Idźcie, ofiara spełniona.
M. Bogu niech będą dzięki.
Placeat Tibi
Pochylając się nad ołtarzem, kapłan mówi:
Placeat tibi, sancta Trinitas, obsequium servitutis mea: et prasta; ut sacrificium, quod oculis tua maiestatis indignus obtuli, tibi sit acceptabile, mihique et omnibus, pro quibus illud obtuli, sit, te miserante, propitiabile. Per Christum, Dominum nostrum. Amen.Trójco Przenajświętsza, przyjmij z upodobaniem hołd swego sługi i spraw, niech ta ofiara, którą ja niegodny złożyłem przed obliczem Twego majestatu, Tobie będzie miła, mnie zaś i wszystkim, za których ją ofiarowałem, niech przez miłosierdzie Twoje zjedna przebaczenie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Błogosławieństwo
Kapłan całuje ołtarz, a następnie udziela błogosławieństwa:
Benedicat vos omnipotens Deus, Pater, et Filius,et Spiritus Sanctus. Amen.Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syni Duch Święty. Amen.


Ostatnia Ewangelia
S. Dominus vobiscum. 
M. Et cum spiritu tuo. 
S.  Initium sancti Evangelii secundum Ioannem. 
M. Gloria tibi Domine.
In prinicipio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in principio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil, quod factum est. In ipso vita erat, et vita erat lux hominum: et lux in tenebris lucet, et tenebrae eam non comprehenderunt.
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes. Hic venit in testimonium, ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimonium perhiberet de lumine.
Erat lux vera, quae illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit. In propria venit, et sui eum non receperunt. Quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his qui credunt in nomine eius. Qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt.
(hic genuflecitur) ET VERBUM CARO FACTUM EST, et habitavit in nobis et vidimus gloriam eius, gloriam quasi Unigeniti a Patre, plenum gratiae et veritatis.
M. Deo gratias.

Niech was błogosławi wszechmogący Bóg, Ojciec, Syni Duch Święty.
Amen.



K. Pan z wami. 
W. I z duchem twoim.
K.  Początek świętej Ewangelii według Świętego Jana.
W. Chwała Tobie Panie.
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. Ono to było na początku u Boga. Wszystko przez nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a Życie było Światłością ludzi, a Światłość w ciemnościach świeci, a ciemności Jej nie ogarnęły.
Był człowiek posłany od Boga, a na imię mu było Jan. Ten przyszedł na świadectwo, aby świadectwo dąć o Światłości, aby przezeń wszyscy uwierzyli. Nie był on Światłością, ale miął świadczyć o Światłości.
Było Światło prawdziwe, które oświeca każdego człowieka, gdy na ten świat przychodzi. Ono było na świecie, a świat przez nie został uczynion, a świat Go nie poznał. Do swego przyszło, a swoi Go nie przyjęli. Tym zaś wszystkim, którzy Go przyjęli, dało moc, by się stali synami Bożymi, tym co wierzą w Imię Jego, którzy nie ze krwi, ani z pożądliwości ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
(tu się przyklęka) A SŁOWO CIAŁEM SIĘ STAŁO i mieszkało między nami. I oglądaliśmy chwałę Jego, chwale jako Jednorodzonego od Ojca, pełnego łaski i prawdy.
W. Bogu niech będą dzięki.
Subskrybuj: Posty (Atom)